BAYRAM SARAÇ

(KEL) BAYRAM SARAÇ

1991 yılıydı Bayram Emmi’yi ziyaret ettiğimde. Ay ve günü net olarak hatırlamıyorum. Yanımda Kutluay Topdemir’de vardı. Şehre biraz yüksekten bakan, Saimbeyli Merkez Camii’nin yukarılarında bulunan ahşap evin merdivenlerini çıkarken, Saimbeyli’de bu tür evlerin git gide azalmasına üzülmüştüm. Eskiden bizim evlerimiz hep ağaç, taş ve çamurdan yapılırdı. Damlarımız topraktandı. Kışın biraz akardı. Akmasın diye karını kürekle atar, damı loğ ile loğlardık.

Loğ, dediğimiz cisim genellikle taştan yapılmış yuvarlak, silindir bir cisimdi. Ağaç kütüğünden yaptıranlar da olurdu. Yağan karı atıp, bir de loğ ile damı ezdiğimiz takdirde ne akardı, ne de bir şey olurdu. Evlerimiz kışın sıcak, yazın da serin olurdu.

Tabii bir süre sonra çatılarımız galvanizli saclarla kapatıldı. Evlerimiz akmaz oldu. Ama saca vuran güneş kazamızı yazın sıcak, kışın da soğuk yaptı. Eski ağaç, taş ve çamurdan yaptırılan binalar genellikle söktürüldü: yerlerine benim bir türlü ısınamadığım gösterişli binalar yaptırıldı.

Bayram Amca’nın tahta merdivenlerini çıkarken ayrı bir huzur duydum. Eve vardığımız daha merdivenin birinci basamağından itibaren anlaşılıyordu. Tahta merdiven daha biz kapıyı çalmadan ev sahibine bir misafirin geldiğini söylüyordu. Biz kapıya varana kadar Bayram Amca’nın eşi kapıyı açtı bile…

Bayram Amca ile eşi evde yalnızdılar. Onları ziyaret ettiğimize çok sevindiler. Yaşları ilerleyen insanlar hep birilerinin kendilerini aramasını, kapılarını çalmasını beklerler. Kapıları çalınınca mutlu olurlar. O mutluluk çok gidip gelmediğim, yolda yolakta hatırını sormaktan öte gitmediğim Bayram Amca’nın gözlerine yansımıştı.

Bir süre hal hatır sordum Sonun da Bayram Amca’ya:

“Bayram Amca, edindiğim bilgiye göre baban Hacın’da şehit olmuş. Doğru mu?”dedim.

Hüzünlü bir ses tonu ile:

“Evet!” dedi Bayram Amca.

Ayşe Teyze’nin babası gibi Bayram Amca’nın da babası Tufanbeyli istikametinden Hacın (Saimbeyli) girişinde şehit olmuş. Melek Hanım yazdığı ağıt da:

“Hacın oldu ganlı guyu

Uyu Osman oğlum uyu

Hücumunan alınmadı

Yıkılasın Sultan Suyu” demektedir.

Türk çeteleri, Hacın içinde katliama uğrayan soydaşlarını kurtarmak için ilk hücumu Sultan Suyu mevkiinden yapmışlardı. O ilk hücum başarısız olmuş ve daha önceden tedbir alan Ermeni güçleri Türklere çok sayıda zayiat verdirmişlerdi. Şehitlerimiz vardı. Bayram Amca’nın babası İsmail de orada şehit olmuştu.

Bayram Amca, babasını hiç görmemiş, hiç tanımamış. Anası Hüsne Teyze onu babasız büyütmüş.

Babasız büyümek Bayram Amca için çok kolay olmamış. Konuşmamız esnasında Bayram Amca gözlerini benden saklayarak:

“Bak Hoca, dedi. Ben babama bir defa bile “Baba” demeden büyüdüm. Bunun ne demek olduğunu ancak ben bilirim. Ama anam bana hem ana hem baba oldu.”

Taze bir gelinken bir çocuğu ile ortada kalan Hüsne Nine, Guzu Mehmet ile evlenmiş. Bayram Amca da Guzu Mehmet’i hep baba bilmiş.